domenica 9 maggio 2010

Dal Mont s'ved el mar

.

I’ en la cnosch la foschia marina
se nascond i vascelli fantasma
o se la caligin infida
Dventarà nebbia stanott.

En cnosch el nom del vent
se guard el fil dl’onda
o se odor el sal
pers tl’aria salmastra

Io el Far el veg da dietra
dai mont del gir inutil
du strissa l’occh
per po’ arguardè l’acqua.

Io so l’strollig dl’acqua stretta
distingue i granell da le panucc’
te so dì s’tacca o non tacca
da com vien giò le polisch

El mi pass quand buffa
trova la piola nascosta
sotta la mucchia de nev
ch'fa caschè el marinar

I dubbi de ch’i atre
a Urbin è i mister
e l’inisiasion
s’fa tla Barburana
.

1 commento:

Anonimo ha detto...

Che bella, c'è tutta la dolcezza delle tue poesie in dialetto. Propongo un link audio per poter assaporare i suoni. Sarebbe carino :)
Elena